Αποτελεί αναντίλεκτο δεδομένο ότι η έρευνα και η καινοτομία αποτελούν βασικές παραμέτρους στην διαδικασία επίτευξης ενός βιώσιμου μέλλοντος. Επί τούτου, υπογραμμίζονται συγκεκριμένες στρατηγικές που υιοθετούν τα κράτη, περιφερειακοί και διεθνείς οργανισμοί σε σχέση με την σημασία της έρευνας και της καινοτομίας στην προσπάθεια αυτή. Πολύ πρόσφατα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για παράδειγμα, ενέκρινε το νέο πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την έρευνα και την καινοτομία, που ανέρχεται σε 95,5 δισεκατομμύρια ευρώ μέσω του πρώτου στρατηγικού σχεδίου για το πρόγραμμα «Ορίζοντας Ευρώπη», το οποίο έχει συγκεκριμένους προσανατολισμούς για την διάρκεια ισχύος του. Βασική παράμετρος του πρώτου νέου στρατηγικού σχεδίου είναι η διασφάλιση του σκοπού που αφορά στις προτεραιότητες της Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης, σύμφωνα με το αιτιολογικό, «μιας κλιματικά ουδέτερης και πράσινης Ευρώπης, μιας Ευρώπης έτοιμης για την ψηφιακή εποχή και μιας οικονομίας στην υπηρεσία των ανθρώπων.»
Η αναγκαιότητα εξασφάλισης ενός βιώσιμου μέλλοντος για την ανθρωπότητα είναι αδήριτη και οι δράσεις σε επίπεδο διεθνούς / περιφερειακού / εθνικού δικαίου οφείλουν να αντιλαμβάνονται αυτήν την πραγματικότητα, που μόνο επωφελής μπορεί να είναι για το μέλλον της ανθρώπινης ύπαρξης. Ο ρόλος της διεθνούς κοινότητας και των περιφερειακών παραγόντων είναι ο πλέον σημαντικός, ορίζοντας και καθορίζοντας, μέσω σχετικών διεθνών συμβάσεων, προγραμμάτων και δράσεων το πλαίσιο στο οποίο μπορεί να εξασφαλιστεί, μέσω νομικών δεσμεύσεων, η διαδικασία για την επίτευξη ενός βιώσιμου μέλλοντος. Σχετική είναι η αναφορά της αντιπροέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κας Βέστεϊγιερ ότι «οι επενδύσεις στην έρευνα και την καινοτομία μπορούν να συμβάλουν σε μια διαδικασία ανάκαμψης που θα βασίζεται στη διττή πράσινη και ψηφιακή μετάβαση, την ανθεκτικότητα και την ανοιχτή στρατηγική αυτονομία.»
Οι δράσεις της διεθνούς κοινότητας προς επίτευξη των πιο πάνω θα πρέπει να είναι στοχευμένες και στοχοπροσηλωμένες. Μέσω τούτων θα πρέπει να δίνονται απαντήσεις στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε, σε διεθνές / περιφερειακό / εθνικό επίπεδο, χρησιμοποιώντας τα πλέον χρήσιμα εργαλεία της εποχής που διάγουμε, ήτοι της έρευνας και της καινοτομίας. Ειδικότερα, σε σχέση με το νέο στρατηγικό σχέδιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αναφέρονται τέσσερις στρατηγικοί προσανατολισμοί: Πρώτον, προώθηση μιας ανοικτής στρατηγικής αυτονομίας με την ανάληψη ηγετικού ρόλου της Ένωσης στην ανάπτυξη βασικών ψηφιακών, γενικής εφαρμογής και αναδυόμενων τεχνολογιών, τομέων και αξιακών αλυσίδων∙ αποκατάσταση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας της Ευρώπης και βιώσιμη διαχείριση των φυσικών πόρων∙ μετατροπή της Ευρώπης στην πρώτη κυκλική, κλιματικά ουδέτερη και βιώσιμη οικονομία που θα βασίζεται στις ψηφιακές τεχνολογίες∙ δημιουργία μιας πιο ανθεκτικής, ανοικτής και δημοκρατικής ευρωπαϊκής κοινωνίας.
Προς επίτευξη των πιο πάνω απαιτείται διεθνής συνεργασία, αφού οι προκλήσεις αφορούν το σύνολο της ανθρωπότητας και δεν περιορίζονται σε συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές της υφηλίου. Η σύμπραξη όλων – κρατών, περιφερειακών οργανισμών και του συνόλου της διεθνούς κοινότητας αποτελεί αρχή εκ των ων ουκ άνευ για την δημιουργία των συνθηκών εκείνων που θα διασφαλίσουν σε όλους και για όλους ένα βιώσιμο μέλλον, καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα τομέων που περιλαμβάνουν την ενέργεια, τις μεταφορές, την βιοποικιλότητα, την υγεία, τα τρόφιμα και την κυκλικότητα. Χρειάζονται και χρειαζόμαστε φιλόδοξους στόχους και πίστη στις αρχές της έρευνας και της καινοτομίας, που θα συμβάλουν στην δημιουργία ενός βιώσιμου μέλλοντος.
